Ondernemerschap brengt meer op dan werk alleen

Ondanks haar Wajong-uitkering vanwege chronische gezondheidsproblemen wilde Van der Hoeven niets liever dan een gewone baan. Ze was achtereenvolgens activiteitenbegeleider, hostess en administratief medewerker. Maar een blijvend dienstverband glipte steeds door haar vingers. “Voor een duurzame werkplek moeten alle partijen bereidheid tonen en weten waarover ze het hebben: de werkgever, de jobcoach en ikzelf. Maar aan die basis ontbrak het steeds.” 

Droombaan

Wanneer ze op een dag een workshop tuften volgt, ziet Vivian het licht. ‘Ik was meteen verliefd. Dit wil ik elke dag doen, besloot ik.’ Ze ziet ook direct voor zich hoe: ze wil een eigen zaak beginnen. ‘Mijn vader had zijn eigen bedrijf en aan mijn moeders kant van de familie zit ook veel ondernemerschap. Ik heb altijd gezegd: “Dat wil ik later ook.”’

Jobcoach als sparringpartner

Dit voornemen komt in een stroomversnelling als haar jobcoach bij FRIS re-integratie & coaching een collega naar voren schuift, Ben Janssen. Janssen was zelf ook ooit ondernemer met een Wajong-uitkering. Hij blijkt een ideale sparringpartner en aanjager voor Vivian, al komt ze op eigen kracht ook al een heel eind.

Janssen: ‘Vivian wist wat ze wilde. Ze had alleen iemand nodig die haar het vertrouwen gaf om ervoor te gaan.’ Janssen geeft zijn coachee zetjes in de rug door kleine proeftuintjes met haar op te starten, waarbij hij waar nodig zijn eigen netwerk inzet. Zo organiseren ze een lokale expositie van haar werk.

Pitchen bij UWV

Voordat Vivian van start kan met haar bedrijf, moet ze haar idee voorleggen aan UWV. Daarvoor is ze heel gespannen. ‘Omdat ik al in een traject naar loondienst zat, vreesde ik dat ze het niet zouden zien zitten.’

Marcello Limon (UWV), herinnert zich die pitch nog levendig. ‘Ik vond het een wild idee, maar ze was goed voorbereid en uiterst gepassioneerd. Ik geloofde er wel in, maar het paste niet in de standaardroute. Zou ik die volgen, dan moest ik haar vertellen: “Leuk idee, maar ga gewoon werk zoeken.” Maar ik redeneerde: als we dit niet onderzoeken, blijft het in haar hoofd zitten en kan ze niet verder.’

Studio Sveer

FRIS komt met een solide coachingsvoorstel en Vivian accepteert de risico’s van het ondernemerschap. Niet lang daarna richt ze, na 14 jaar Wajonguitkering, Studio Sveer op. Onder deze naam geeft ze tuftingworkshops en verkoopt ze getufte wandkleden.

Inmiddels bestaat Studio Sveer anderhalf jaar. In deze periode lag het bedrijf noodgedwongen een poos stil door familieomstandigheden. Janssen: ‘Ik ben Vivian al die tijd blijven volgen. Toen haar privéleven weer in rustiger vaarwater kwam, stond ik op het punt om Vivian bij de hand te nemen om weer aan het werk te gaan. Maar dat bleek niet nodig: ze pakte helemaal uit zichzelf de draad weer op.’

Persoonlijke ontwikkeling

Janssen vertelt dat hij Vivian heeft zien groeien sinds haar onderneming het licht zag. ‘Of die slaagt of niet, vind ik eigenlijk niet eens zo belangrijk: Vivian is één bonk energie en veerkracht geworden.’ Limon merkt eenzelfde ontwikkeling op: ‘Toen ik Vivian afgelopen keer zag, kwam er een groter persoon binnen. Daar doe je het voor.’

En Vivian? Die is dolgelukkig met haar zaak. ‘Ik hoop dat andere jongeren met een uitkering die ook dromen van een eigen zaak mogen onderzoeken of hun ambitie kans van slagen heeft. En dat ze zo kunnen bewijzen: kijk, dit kan ik. Want er bestaat een mogelijkheid dat daar iets heel moois uit voortkomt.’