Werkplek aanpassingen

Er kan een voorziening nodig zijn die een werknemer niet kan meenemen naar een andere werkplek. Dan is voor de werkgever een vergoeding mogelijk.

Voor werknemers kan vanwege hun ziekte of handicap bijvoorbeeld een traplift of een aangepast toilet nodig zijn. De werkgever kan voor zo’n niet-meeneembare voorziening een vergoeding krijgen.

Wat houden niet-meeneembare voorzieningen in?

Het gaat om aanpassingen waardoor er aan de werkplek echt iets wordt veranderd. Een werknemer met een ziekte of handicap is daardoor in staat om te werken, terwijl dat anders niet zou gaan. Denk bijvoorbeeld aan een traplift, een aangepast toilet of deuren die vanzelf opengaan. De werkgever kan voor de extra kosten die zo’n voorziening met zich meebrengt, een vergoeding van UWV krijgen. 

Behalve niet-meeneembare voorzieningen zijn er op de werkplek ook mobiele hulpmiddelen mogelijk. Voorbeelden zijn een speciale bureaustoel, een tillift of een voorleesmachine. Het verschil is dat de werknemer een dergelijk hulpmiddel kan meenemen naar een andere werkplek. Voor deze individuele voorziening vraagt de werknemer zelf een vergoeding bij UWV aan.

Voor welke werknemers is een vergoeding mogelijk?

Werknemers die vanwege hun ziekte of handicap een niet-meeneembare voorziening nodig hebben. Een vergoeding is mogelijk als het dienstverband van de werknemer minimaal nog zes maanden duurt.

Waar let UWV op?

UWV beoordeelt of de voorziening echt nodig is. Om dat te bepalen, wordt de werknemer uitgenodigd voor een gesprek met een arts en een arbeidsdeskundige van UWV. 

UWV gaat altijd uit van de goedkoopste aanpassing. Ook wordt bekeken in hoeverre de werkplekaanpassing ‘algemeen gebruikelijk’ is. De werkgever krijgt geen vergoeding voor de kosten, als het een algemeen gebruikelijke aanpassing is.

Het kan zijn dat de waarde van het bedrijfspand stijgt door bijvoorbeeld het plaatsen van een lift. Dan voert UWV een bedrijfseconomische toets uit. Dit kan leiden tot een vermindering van de vergoeding.