‘We laten ondernemers zien dat afstand tot de arbeidsmarkt niet bestaat’
‘Iedereen kan de arbeidsmarkt op, dat is ons uitgangspunt. Ook voor mensen die arbeidsmatige dagbesteding doen, zoeken we een plaats bij een reguliere ondernemer’, zegt Ina Hol, directeur van WerkBedrijf Rijk van Nijmegen.
In het WerkBedrijf Rijk van Nijmegen zijn de afdelingen Werk van de gemeenten Beuningen, Druten, Berg & Dal, Heumen, Mook en Middelaar, Nijmegen en Wijchen samengevoegd met sw-bedrijf Breed. UWV Werkbedrijf is vaste partner. De ondernemers in de regio kunnen bij het WerkBedrijf terecht voor alles wat met werk te maken heeft. Werkzoekenden worden er geholpen bij het vinden van een passende werkplek. Bijzonder aan de samenwerking is dat de deelnemende partijen niet alleen onder één naam opereren, maar ook vanuit één locatie. “We kunnen elkaar letterlijk aan de mouw trekken, dat is heel prettig”, vertelt UWV-regiomanager Marian Eijkemans.
Tips
- Ga samenwonen en zorg dat de hele inrichting bijdraagt aan de samenwerking. “Je ziet bij ons geen bordjes die bijstandsgerechtigden naar links sturen en mensen met een arbeidsbeperking naar rechts. Wij maken geen onderscheid, wij dienen allemaal hetzelfde doel.”
- Breng de managementteams van de deelnemende partijen samen. “Wij overleggen regelmatig over de te zetten stappen en behaalde resultaten. Zo houden we grip op ons gezamenlijke doel.”
- Geef als directie en management het goede voorbeeld. “Iedereen moet op onderdelen iets loslaten van zijn eigenheid. Dat is niet altijd makkelijk. Waardeer elkaar en overtuig alle medewerkers ervan dat zij kunnen profiteren van wat een ander beter kan.”
- Zie elke investering als een langetermijninvestering. “De politiek werkt met budgetten, wij werken voor en met mensen; een heel ander verhaal. De vierjarige politieke cyclus past niet bij ons werk. Kijk verder.”
- Maak je resultaten zichtbaar. “Laat zien wat je met z’n allen voor elkaar bokst. Dat stimuleert medewerkers enorm.”
- Stel de ondernemers écht centraal. “In 33 van de 35 arbeidsmarktregio’s wordt gezegd dat de ondernemer de klant is, maar zijn de meeste instrumenten aanbodgericht – toegespitst op de werkzoekenden. Terwijl het toch echt aan de ondernemer is of hij een kandidaat in dienst wil nemen en niet andersom.”
Flink in elkaar investeren
Zeven gemeenten die één lijn trekken. Die zich alle zeven naar dezelfde structuur hebben gevoegd en met één gezicht naar buiten treden als het over werk en inkomen gaat. Zeven gemeenten die zich onmiskenbaar profileren als regio. Met van meet af aan het UWV als vaste partner. Nee, dat was niet een kwestie van elkaar één keer diep in de ogen kijken.
De relatie is inmiddels uitstekend. “We hebben flink in elkaar geïnvesteerd”, zegt directeur Ina Hol.
“Dat begon met het uitspreken van ieders intentie om er samen voor te gaan, om onze dienstverlening aan ondernemers gezamenlijk op te pakken en naar een hoger plan te tillen. Waar willen we naartoe? Waar staan we als WerkBedrijf voor? Pas toen we het met elkaar eens waren over de inhoud, zijn we gaan discussiëren over de vorm. Dat is de juiste volgorde.”
De ondernemer is klant
“We pakken de hele keten mee”, vat Hol de werkwijze van het WerkBedrijf samen. “Of iemand nu heel weinig of 100 procent loonwaarde heeft, wij helpen hem of haar bij het vinden van een passende werkplek. Ook voor mensen die arbeidsmatige dagbesteding doen, zoeken we een plaats bij een reguliere ondernemer.” Toch is in het Rijk van Nijmegen niet de werkzoekende de klant. “De ondernemers zijn onze klanten, de werkzoekenden onze kandidaten.”
“We bieden de werkgevers in de regio flinke voordelen”, vult Eijkemans aan. “Om te beginnen hebben zij niet meer te maken met het woud aan dienstverleners van voorheen; ze worden snel geholpen vanuit één organisatie. De ervaring leert dat het ondernemers helemaal niet uitmaakt of zij met de gemeente, UWV of het sw-bedrijf van doen hebben, als we hun vragen maar beantwoorden. Bij het WerkBedrijf staan steeds alle poortjes open om hun de beste arrangementen te bieden: goede kandidaten én de ondersteuning die nodig is.”
Samen verantwoordelijk
Om kandidaten aan een werkplek te helpen hoeft het WerkBedrijf niet te leuren of zeuren. Hol: “Wij hebben als missie dat er in 2018 bij elk bedrijf in onze regio met ten minste 25 werknemers minimaal een kandidaat van het WerkBedrijf in dienst is. De ondernemers hebben zich gecommitteerd aan de banenafspraak, wat in onze regio betekent dat zij de gezamenlijke verantwoordelijkheid hebben om 330 arbeidsplaatsen te realiseren voor mensen uit het doelgroepenregister. We doen het echt samen. Onder meer via het Inclusief Ondernemers Netwerk (ION), een netwerk van sociale ondernemers die andere ondernemers stimuleren hun deuren open te zetten voor kwetsbare doelgroepen.”
‘De politiek is vooral geïnteresseerd in uitstroom, maar wij vinden alle werkzoekenden even belangrijk’
Minder zorg is óók winst
Het WerkBedrijf werkt niet met lijstjes van kansrijke en kansarme werkzoekenden. “Wij vinden alle werkzoekenden even belangrijk”, vertelt Hol. “Dat rijmt niet altijd met de taakstelling van de colleges. De politiek is in eerste instantie vooral geïnteresseerd in uitstroom uit de bijstand; daar is financiële winst te boeken. Maar winst bestaat in onze ogen óók uit een afname van de zorgvraag. Wie op eigen benen staat, mee kan doen en zijn dag op een zinvolle manier kan besteden, doet minder beroep op zorg.”
De tijd is daarom rijp om nauwer te gaan samenwerken met lokale en regionale partijen op het terrein van zorg en welzijn. Het WerkBedrijf heeft goede banden met organisaties als NIM (maatschappelijk werk), Driestroom en Pluryn (zorg en ondersteuning voor mensen met gedragsproblemen, verstandelijke en fysieke beperkingen) en Pro Persona (geestelijke gezondheidszorg).
Hol: “Samen bekijken we of en hoe we werk kunnen inzetten als oplossing om de zorgvraag van mensen te doen afnemen. Doordat wij nu simpeler georganiseerd zijn, komen we met deze partijen sneller tot de kern. We leren onze doelgroep beter kennen en kunnen gerichter voor hen aan de slag.” Wel maakt zij zich nog zorgen om de mensen die voorheen in de Wajong terecht zouden komen. “Ik ben bang dat er heel wat jonge mensen thuis op de bank zitten die met de juiste begeleiding wellicht aan het werk kunnen.” Dat steekt, zegt ook Eijkemans. “Wie bezig is, voelt zich beter.”